Jammer, heeft Nieuwe Revu toch weer een scoop gemist: het kappersblad kreeg recente foto's van Volkert (inderdaad, de Volkert) aangeboden, maar de hoofdredacteur vreesde blijkbaar een gevalletje oplichting: Zo was niet met volle zekerheid te zeggen dat de man op de groezelige foto inderdaad Van der G.was. Maar nu Volkerts huidige adres is uitgelekt, moet het toch niet zo moeilijk zijn om hem schoffelend in zijn tuintje in Harderwijk te kieken.
Gevreesd moet worden dat we de komende maanden aan de lopende band Volkert sightings gemeld krijgen, dus die fotoreportage komt er wel. Zeker zolang hij door sommigen wordt afgeschilderd als een gevaarlijk monster zonder geweten. Dan hebben we het uiteraard niet over de plottertjes die nog steeds denken dat Volkert een patsy was die desondanks jaren in de bak heeft gezeten (plotters en logica....).
Rechtbankverslaggever Chris Klomp ergert zich aan de beeldvorming rond Volkert. Volkert zou geen berouw tonen. Maar tijdens de behandeling van zijn hoger beroep nam Volkert in het openbaar zelf het woord. Hij gaf aan wel degelijk spijt te hebben. Volkert zou een ‘een wandelende tijdbom' zijn. Klopt ook niet, zegt Klomp. Volkert is weken aan een stuk door het gespecialiseerde Pieter Baan Centrum onderzocht. Meerdere gedragsdeskundigen hebben bij herhaling en op verschillende momenten in de tijd met hem gesproken. Zelfs vlak voor zijn omstreden vrijlating nog. 'De gekleurde roeptoeters in de samenleving hebben echter geen oog voor de mening van deskundigen die dag in dag uit werken met mensen die de meest vreselijke dingen hebben gedaan.'
Nu gaat het Barracuda niet zozeer om de deskundigen, maar om Volkerts verleden. Die wijst er op dat Volkert alles behalve een tijdbom is. Hij was een gedreven milieuactivist, die geen gewelddadige acties tegen legbatterijen of nertsfokkers voerde, maar honderden juridische procedures waardoor hij tal van uitbreidingen van veehouderijbedrijven wist te voorkomen. Die acties werden net zo minutieus voorbereid als de aanslag op Pim.
Bij het Pieter Baan Centrum luidde het oordeel: 'Voor zover er sprake is geweest van een overschatting van de macht en invloed van het slachtoffer, kan deze vertekening niet verklaard worden vanuit eventuele pathologische motieven. Ook de afwezigheid van morele twijfel is in dit geval niet pathologisch bepaald en dient gezien te worden tegen de achtergrond van een al veel langer bestaande bereidheid om de uiterste consequentie te trekken uit zijn politieke overtuigingen en principes.'
Klomp sluit af met: 'Fortuynisten die de integriteit en onafhankelijkheid van de rechtsgang en het professionele oordeel van deskundigen in twijfel trekken en feiten stelselmatig negeren om hun eigen idool te eren vind ik gevaarlijker voor de rechtstaat dan Volkert ooit geweest is.'
Gevreesd moet worden dat we de komende maanden aan de lopende band Volkert sightings gemeld krijgen, dus die fotoreportage komt er wel. Zeker zolang hij door sommigen wordt afgeschilderd als een gevaarlijk monster zonder geweten. Dan hebben we het uiteraard niet over de plottertjes die nog steeds denken dat Volkert een patsy was die desondanks jaren in de bak heeft gezeten (plotters en logica....).
Rechtbankverslaggever Chris Klomp ergert zich aan de beeldvorming rond Volkert. Volkert zou geen berouw tonen. Maar tijdens de behandeling van zijn hoger beroep nam Volkert in het openbaar zelf het woord. Hij gaf aan wel degelijk spijt te hebben. Volkert zou een ‘een wandelende tijdbom' zijn. Klopt ook niet, zegt Klomp. Volkert is weken aan een stuk door het gespecialiseerde Pieter Baan Centrum onderzocht. Meerdere gedragsdeskundigen hebben bij herhaling en op verschillende momenten in de tijd met hem gesproken. Zelfs vlak voor zijn omstreden vrijlating nog. 'De gekleurde roeptoeters in de samenleving hebben echter geen oog voor de mening van deskundigen die dag in dag uit werken met mensen die de meest vreselijke dingen hebben gedaan.'
Nu gaat het Barracuda niet zozeer om de deskundigen, maar om Volkerts verleden. Die wijst er op dat Volkert alles behalve een tijdbom is. Hij was een gedreven milieuactivist, die geen gewelddadige acties tegen legbatterijen of nertsfokkers voerde, maar honderden juridische procedures waardoor hij tal van uitbreidingen van veehouderijbedrijven wist te voorkomen. Die acties werden net zo minutieus voorbereid als de aanslag op Pim.
Bij het Pieter Baan Centrum luidde het oordeel: 'Voor zover er sprake is geweest van een overschatting van de macht en invloed van het slachtoffer, kan deze vertekening niet verklaard worden vanuit eventuele pathologische motieven. Ook de afwezigheid van morele twijfel is in dit geval niet pathologisch bepaald en dient gezien te worden tegen de achtergrond van een al veel langer bestaande bereidheid om de uiterste consequentie te trekken uit zijn politieke overtuigingen en principes.'
Klomp sluit af met: 'Fortuynisten die de integriteit en onafhankelijkheid van de rechtsgang en het professionele oordeel van deskundigen in twijfel trekken en feiten stelselmatig negeren om hun eigen idool te eren vind ik gevaarlijker voor de rechtstaat dan Volkert ooit geweest is.'
Natuurlijk is Volkert geen gevaarlijk monster of een tikkende tijdbom.
BeantwoordenVerwijderenAan de andere kant is het ook geen brave Hendrik, die keurig en gewetensvol deed hij nou eenmaal moest doen.
De waarheid ligt ergens tussen die twee uitersten.
Ik houd het op een lul, die zelf nooit zal willen of kunnen inzien, dat hij een lul is.
Daar hoef je geen fortuynist voor te zijn, om dat van hem te denken.