CEO Michael O’Leary had al eerder bedacht om de prijs van een ticket afhankelijk te maken van het (over)gewicht van passagiers, maar daar zag hij onder druk van de kritiek toch maar weer vanaf. Dus, dacht O'Leary en zijn team ja-knikkers, waar kan ik nog meer aan verdienen? Simpel, sloop twee toiletten en je hebt zes stoelen extra. In de praktijk wellicht een winst van enkele euro's. Laten we aannemen dat gemiddeld 30 passagiers hun plas niet kunnen ophouden en je hebt nog eens 30 euro extra verdiend.
O'Leary legde het natuurlijk anders uit; het gaat om een gedragsverandering. Plassen kun je ook op het vliegveld. Ja, logisch, want als er nog maar 1 toilet beschikbaar is, gaat iedereen in het gangpad staan en die wil Ryanair openhouden voor de verkoop van broodjes en sigaretten. Op een persconferentie in Brussel deed O'Leary na alle ophef de suggestie om de toiletinkomsten aan een goed doel te schenken. Daar gaat je winst.
Meest opmerkelijk: er is weer eens geen enkele journalist die zich hardop afvraagt of deze centenschraperij wijst op het naderende einde van Ryanair. Of waarom als O'Leary zijn passagiers niet serieus neemt, de passagiers zijn luchtvaartmaatschappij nog langer serieus zouden moeten nemen. Barracuda moest meteen denken aan dat legendarische voorstel van PTT Telecom, alweer jaren geleden, om een tarief in rekening te brengen ongeacht of er werd opgenomen of niet. Wellicht had een PTT-genie op een fly over uitgerekend dat je daarmee miljoenen extra kon verdienen. Na de opmerking van de Consumentenbond dat er wellicht 'een draadje los' zat bij de PTT, werd niets meer van het roemruchte plan vernomen.
Tja, mondsnoerende logica weer.
BeantwoordenVerwijderen