Windhandel

U weet: de bloggertjes van Stan de Jong zijn graag recalcitrant rechts. Beetje Geert-Wilders-van-dik-hout-zaagt-men-planken niveau. Iedereen ter linkerzijde van het politieke spectrum fungeert automatisch als pispaaltje bij dit blog, dat dan ook in de veronderstelling leeft dat alles dat het milieu aangaat door links wordt aangezwengeld. Lees: door gewiekste wereldverbeteraars.

Onder het mom van duurzaamheid wordt tegenwoordig namelijk heel wat afgeleuterd door gewiekste wereldverbeteraars op conferenties en congressen overal en nergens, houdt chef wetenschappen Percolator ons voor. "Het lijkt er wel eens op dat het ontmoeten van gelijkgestemde idealisten, al dan niet uit op winstbejag, de belangrijkste bezigheid is van deze congresbezoekers. Evenals het uitdragen van een boodschap van hoge urgentie gekoppeld aan de meest verschrikkelijke doemscenario’s. Hebben zulke lieden eigenlijk nog wel tijd om werk te verzetten tussen al die conferenties en symposia door, zo vraag je je onwillekeurig af."

Let wel, diezelfde chef wetenschappen maakte zich eerder boos over het feit dat de main stream media een kritisch klimaatcongres in New York hadden genegeerd. Wetenschapscongressen zijn kennelijk wel nuttig als daar gezegd wordt wat de auteur graag wil horen. Maar op andere congressen wordt alleen maar "geleuterd". Een willekeurige lijst van congressen moet de suggestie wekken dat zo'n beetje elke dag wel ergens een milieucongres wordt georganiseerd, maar de auteur is het kennelijk ontgaan dat het om zeer uiteenlopende onderwerpen gaat, van e-Health tot de Global Food Crises.

Maar ja, je bent recalcitrant rechts en dan kun je kennelijk ook al geen onderscheid meer maken tussen klimaat en windenergie, laat staan tussen investeringskosten en rendement op langere termijn. "Iedereen die zijn hersens gebruikt weet ondertussen wel dat windturbines alleen economisch rendabel zijn als er ontelbare bakken subsidie worden gestoken in ontwerp, productie en onderhoud. Zonder overheidssteun geen windmolens. Het is een uit de hand gelopen hobby die al veel te lang in stand wordt gehouden met belastinggeld."

Op dit punt aangekomen, is de auteur de draad van zijn betoog compleet kwijt, want windenergie heeft toch vooral te maken met de eindigheid van fossiele brandstoffen, en niet zozeer met de discussie over de opwarming van de aarde. En dat Shell officieel niets meer in windparken ziet, is ''jammer voor linkse luchtfietsers als meisje Cramer, die haar toch al symbolische functie in de regering voor de zoveelste keer in deze kabinetsperiode ondergraven ziet. Wat een verademing dat er gewoon nog bedrijven bestaan die een nuchtere kosten-batenanalyse durven te maken, ook als die niet politiekcorrect uitpakt." Nuchtere kosten-batenanalyse, of gewoon niet de core business voor een van oudsher olieleverancier?

En zo ploegt Percolator voort, totdat we bij de volgende vermeende linkse milieuramp - het waterverbruik - zijn aangeland. Want dan blijkt tandenpoetsen met de kraan open helemaal niet zo erg; om een katoenen T-shirt te maken (korte mouw) wordt namelijk maar liefst 2.700 liter water verbruikt. En dus laat Percolator de douche volgende keer extra recalcitrant rechts stromen.