Freaky illuminati

Het anders zo saaie weekblad The Economist kwam vorige maand met een speciale uitgave De Wereld in 2015. De cover lijkt duidelijk geïnspireerd door Sgt. Pepper, het meest psychedelische album van The Beatles uit de jaren zestig.

Koren op de molen van achterdochtige Zappies: 'Een paddenstoel wolk, een federal reserve spel genaamd Panic, de rattenvanger van Hamelen, Winston Churchill, Napoleon, de Britse koningin in een landrover en nog veel meer. Wat zou dit kunnen betekenen, zit er een voorspellende boodschap in?'

De Gast Zapper wil dan nog wel aannemen dat de redactie gewoon creatief is geweest, 'maar crop-dusters boven etende kinderen, Alice en de Cheshire Cat, 11.5, 11.3, “holiday” lezende spoken, geketende planeten? Dit is behoorlijk freaky illuminati.'

En ja hoor, het is ook godbetert nog allemaal geanalyseerd ook. 'Volgens mij begint het er sterk op te lijken dat ze een draaiboek hebben, en ze hebben haast, ik heb de indruk dat hun grootste vijand vadertje tijd is. Nederlandse MSM en de regering is helemaal onder controle van de VS, Duitsland is nog steeds bezet door de VS en veel landen in het Oostblok staan achter de VS die de boel flink opstookt en vooral haat aan het zaaien onder groeperingen die er open voor staan door het verleden.'

Keer op keer verbaast Barracuda zich over het geloof van complotters in die onzichtbare illuminatie, steevast 'ze' genoemd, of in het bestaan van even machtige Demmink en Hommes Squads, die arme plotters niet allen dwars door het scherm van hun Linux laptopjes in hun eigen Matrix trekken, maar ook nog allemaal overal geheime symbolen verstoppen, liefst op covers van weekbladen.

In de doorrookte koppies van plotters is het blijkbaar volstrekt vanzelfsprekend dat redacties van weekbladen slaafs opdrachten uitvoeren in opdracht van geheimzinnige wereldmachten, opdat slimmeriken met een dikke Royal Caramel tussen de lippen ons tijdig kunnen waarschuwen voor naderende wereldrampen. In een woord: freaky complotterati.