Transparante burger

De verkiezingskoorts is losgebarsten. De ene nieuwe partij na de andere meldt zich. Deze week was het de beurt aan partij 'Partij één'. Uit het persbericht: "Partij één richt zich op een nieuwe generatie met  positiviteit en een toekomstgericht, eigentijds ideeëngoed. Een generatie die gelooft in én én. Partij één keert zich tegen de teneur van angst en onmogelijkheden en zal de politiek op een andere manier benaderen: vanuit waarden in plaats vanuit etiketten zoals links of rechts. Door mee te werken in plaats van tegen te werken."

Waarna we onder meer lezen dat Partij één twee speerpunten heeft: ondernemerschap en idealisme. "Met als uitgangspunten een duurzame toekomst - goed voor mens, dier en milieu - en de kracht van diversiteit. Partij één zet zich in mensen met elkaar te verbinden in plaats van te polariseren."

Bakken met nietszeggend tekst, en programmapunten die je ook al terugvindt bij SP, Partij voor de Dieren of Groen Links.

Maar het kan nog vager: de Piratenpartij. "De Piratenpartij Nederland wil het auteursrecht inkorten tot 5 jaar, niet-commercieel kopiëren legaal houden, en een niet-dodelijk alternatief voor patentrecht instellen. Tevens willen wij als waakhond optreden voor uw constitutionele en burgerrechten, privacy in het bijzonder." Kennelijk vond iemand dat hij schaamteloos moest kunnen downloaden, en dan giet je daar even een idealistisch sausje overheen.

Op hun site verweren de initiatiefnemers zich al meteen tegen 'anonieme commentatoren' die beweren dat de Piratenpartij een one-issuepartij. Wat natuurlijk helemaal waar is, want er is (nog) geen politieke programma te ontdekken, hoewel: men schijnt iets te hebben tegen "machtige lobby's van farmaceuten, uitgevers, filmmaatschappijen en andere firma's die burgers op draconische maatregelen aansturen".

En klinkt "Een transparante overheid, en geen transparante burger" nog redelijk, het programmapunt 'afschaffing van auteursrecht voor niet-commerciële doeleinden' roept alleen maar vragen op: auteursrecht heeft vrijwel altijd betrekking op producten (boek, film, cd) waarvan het de bedoeling dat die verkocht gaan worden. Het verschil tussen kopen en gratis downloaden (voor niet commercieel gebruik) is nogal aanzienlijk. Alles maar toestaan is toch wat anders dan redelijke afspraken maken over de betaling van muziekgebruik in embedded You Tube-filmpjes.