Koning

Barracuda vermoedt dat het om een plotter gaat. Of misschien wel soeverein mens. De boze burger die weigerde inkomstenbelasting te betalen, omdat de Koning dat ook niet hoeft. Hij beriep zich daarbij op het gelijkheidsbeginsel, artikel 2 van de grondwet. Heeft hij waarschijnlijk maanden op gestudeerd.

Het begon met de in 2011 opgelegde aanslag inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van 64.116 euro en een belastbaar inkomen uit aanmerkelijk belang van 40.000 euro. En dus broedde de man op een slim - nee, meesterlijk - plan om aanslag te verminderen tot nihil.

Maar helaas, volgens de rechtbank is er geen sprake van gelijke gevallen. De man was geen lid van het koninklijk huis dat een uitkering ten laste van het Rijk ontvangt. De rechtbank vond evenmin dat sprake was van een situatie waarin twee ongelijke gevallen onevenredig ongelijk werden behandeld. De belastingvrijstelling voor het koninklijk huis dient om de financieel onafhankelijke positie van de Koning te waarborgen. Daarbij speelt een rol dat men geen duidelijke scheiding kan maken tussen de functionele kosten van het koningschap en de uitgaven in de meer particuliere sfeer.

Meevaller: de rechtbank zag geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.